تجربه اپلای دانشجوی کامپیوتر با شرایط سخت و محدود کننده

تجربه اپلای دانشجوی کامپیوتر

سلام

خواستم تجربه خودم از مهاجرت کاری، ویزا گرفتن، پرواز و روزهای اول رو بنویسم، شاید براتون مفید باشه.

من برنامه‌نویس هستم و دانشجوی لیسانس بودم در ایران.

نزدیک به ۲ سال سابقه‌ی کار رسمی توی یکی از شرکت‌های خوب ایرانی داشتم ولی قبلش با اینکه رسما کار نکرده بودم، چند سالی تجربه داشتم. یکی از نگرانی‌هام همین رسمی نبودن سابقه‌ی کارم بود.

یکی دیگه از نگرانی‌هام هم مدرک دانشگاهی نداشتنم بود.

و اینکه مدرک زبان مثل آیلتس و تافل نداشتم (و خب هلندی هم بلد نبودم)

به سه نگرانی قبلی، معاف نبودن از سربازی رو هم اضافه کنید.

اگر بخوام کامل بگم، تعداد زیادی همین‌جوری تستی رزومه فرستادم و مثلا از Easy Apply لینکدین استفاده می‌کردم که خب مطلقا هیچ جوابی نمی‌گرفتم. نتیجتا فهمیدم ایزی اپلای همون‌طور که فله‌ایه، آدم‌ها توش فله‌ای هم رد می‌شن.

کم‌کم شروع کردم جواب دادن به سوالاتی مثل اینکه چرا هلند؟‌ چرا شرکت ما؟ ارزش‌ها مدنظر شما چی هستن؟ محیط کار ایده‌آل کجاست؟ از چالش‌های اخیرت بگو. ضعف‌ها و قوت‌هات چی هستن و …

و به مرور تونستم فرم‌های مختلف شرکت‌ها رو به خوبی پر کنم. جواب‌هام رو هم یک جا نگه می‌داشتم که بتونم جای دیگه هم استفاده کنم. باز هم تعداد خیلی زیادی مصاحبه نگرفتم. چون به Cover letter اونقدری که باید توجه نکرده بودم. لحن

به‌ نظرم خیلی توی کاورلتر مهمه. نباید اینطوری باشه که تو رو خدا من رو بگیرید و من خیلی خوبم و این‌ها. من به این نتیجه رسیدم که باید اینطوری باشه مثلا: «من توی زمینه‌ی X و Y تجربه و دانش خوبی دارم و حس می‌کنم این توانایی‌هام می‌تونه به شرکت شما که کارش فلان چیزه، کمک بکنه. علاوه بر این، شرکت شما و ارزش‌های Z و U تون برام جذاب بود و باعث شد موقعیت شغلی‌تون برام جذاب باشه و …»
بعد از کاورلتر رِیت جواب گرفتنم بهتر شده بود.

از همون اول تا آخر کار هم چندین و چند بار رزومه‌ام رو بهبود دادم. به آدم‌های مختلف نشون دادم و نظرات‌شون رو پرسیدم. اینطوری نبود که یکی بسازم و بخوام باهاش کلی موقعیت بگیرم.

ولی از یه نقطه‌ای خیلی خوب جواب گرفتم. از نقطه‌ای که دو تا کار کردم:

۱. کاورلترم رو به‌جای اینکه plain text نگه دارم pdf کردم توی قالب خود رزومه‌ام (واقعا نمی‌دونم چقدر تاثیر داشت)

۲. شرکت‌هایی که انتخاب می‌کردم رو واقعا با علاقه انتخاب می‌کردم. یعنی دیگه اون‌هایی که خیلی خوشم نمی‌اومد رو می‌ذاشتم کنار. همین باعث می‌شد برای فرم‌هایی که پر می‌کنم وقت بذارم چون نتیجه واقعا برام مهم‌تر می‌شد.

این رِیت خوبی که به‌اش رسیدم مثلا ۸ مصاحبه/کدچلنج از ۲۰ جایی بود که اپلای کرده بودم.

دیگه در مورد مراحل مصاحبه‌ها سعی می‌کنم که ننویسم فعلا که خیلی طولانی نشه. همین‌قدر بگم که خیلی مهمه برای مصاحبه‌ها،‌ چه فنی، چه کالچرال و اینترو، آماده‌ باشید. مخصوصا کالچرال. من کلی سوالات رایج رو درآورده بودم (توی اینترنت ریخته :)) و جواب‌هام رو از قبل آماده داشتم.

نکته‌ای که خیلی برای شرکت نهایی‌ام هم جذاب شد این بود که من توی مرحله‌ی آخر (کالچرال) چندین سوال خوب آماده کرده بودم و «یادداشت‌شون کرده بودم» که یادم نره. همین یادداشت کردن ساده کلی فیدبک مثبت گرفت که شما چقدر برای وقت ما ارزش قائل بودی. علاوه بر اون توی مصاحبه‌ی یک ساعته من نزدیک به نیم ساعت داشتم سوال می‌پرسیدم و جواب‌های اون‌ها رو می‌شنیدم. سعی کنید اینجا اعتماد به نفس بالایی داشته باشید و این رو نشون بدید. به این شکل که شما واقعا توی موقعیت انتخاب هستید و ساختار، فرآیندها و … شرکتی که قراره احتمالا به‌اش برید، براتون مهمه. این رو باید متوجه بشن.

در نهایت از بین آفرهایی که گرفته بودم، یکی که هلند بود رو انتخاب کردم. نمی‌خوام از جایی یا مردمی بدگویی کنم. اما در کل نسبت به مصاحبه‌هایی که توی هلند رفتم، خیلی حس بهتری گرفتم تا مصاحبه‌هایی که با آلمانی‌ها داشتم.

دقت کنید که خیلی مهمه شرکت مقصد Visa sponsorship و حالا در مرحله‌ی کم‌اولویت‌تر Relocation package داشته باشه.

پرداخت هزینه گواهی پذیرش کبک | پرداخت سویس فی | پرداخت هزینه کنفرانس خارجی

نهایتا قرارداد بستیم. فکر کنم شرکت از من فقط شماره و عکس پاسپورتم رو خواست. قرار شد باقی کارها رو با #IND خودشون پیش ببرن. بعد از نزدیک ۱۶-۱۷ روز ایمیل زدن که IND موافقت کرده و با این نامه برو وقت سفارت بگیر.
این‌ها رو هم بگم:

من پاسپورت نداشتم. برای گرفتن پاسپورت یه راه حلی پیدا کردم که توی گوگل اگر سرچ کنید: «گرفتن پاسپورت دانشجویان» یک بلاگ‌پستی در موردش هست که کامل توضیح داده. من هم همین کار رو انجام دادم و همه چیز بدون مشکل پیش رفت.

بحث دیگه‌ای که بود این بود که من حس می‌کردم ممکنه به مدارک تحصیلی هم نیاز باشه. رفتم از مدرسه مدارک دیپلم و پیش‌دانشگاهی رو بگیرم. اینجا دو حالت پیش میاد. یا مدارک‌تون دست خود مدرسه مونده و مدرسه فقط به شما یه گواهی داده که برای ثبت‌نام ببرید دانشگاه، یا کلا مدارک‌تون دست دانشگاهه. خلاصه انگار که بخت با من یار بود و برخلاف دفعه‌های قبلی که مسئول دفتر مدرسه می‌گفت نه! باید با پایان خدمت یا یه نامه از دانشگاه بیای که بتونم به‌ات تحویل بدم، مسئول عوض شده بود، من دانشگاهم رو هم عوض کرده بودم. نامه هم گرفته بودم. به‌شون هم گفتم که می‌خوام یه شرکت دولتی استخدام بشم می‌گن آخرین مدرک تحصیلی‌ات رو باید بیاری. خلاصه تحویل دادن.

من از مدارک و ریز نمرات دبیرستان + شناسنامه‌ام هم ترجمه‌ی رسمی داشتم.

در نهایت برای گرفتن وقت سفارت توی یکی از گروه‌های تلگرامی یکی دو تا سوال پرسیدم.

یه صفحه‌ای هست که اونجا می‌شه وقت گرفت ولی خب slot خالی نداشت کلا.

یک دوستی بزرگواری کرد چون وقت گرفته بود و نامه‌ی INDاش هنوز نرسیده بود، وقتش رو به من داد و من تونستم خیلی سریع وقت پیدا کنم. (به این‌شکل که همون لحظه که ایشون کنسل کردن، اسلات باز شد و من وقت رو گرفتم)

برخورد کارکنان سفارت بسیار محترمانه بود. تنها سوالی که پرسیدن هم این بود که به چه منظور می‌ری. گفتم کار.

من پنجشنبه رفتم. هیچ مدرک خاصی هم ازم نخواستن با اینکه همه چیز رو برده بودم. فقط یکی دو تا فرم در مورد سوابق کیفری و … باید پر می‌کردم و عکس جدید هم می‌گرفتم (توی سایز پاسپورتی هلند) و می‌بردم. پاسپورتم رو تحویل گرفتن گفتن دوشنبه بیا تحویل بگیر و تمام. اثر انگشت هم گرفتن.

برای سربازی هم خب راهی که خیلی‌ها انجام می‌دن، گذاشتن وثیقه‌ی مسافرتیه.

نکته‌ی خیلی مهمی که خیلی به من کمک کرد این بود که من از ایران توی سایت‌های Pararius و Funda هر روز خونه‌هایی که اضافه می‌شدن رو چک می‌کردم و لیستی از خونه‌هایی که ازشون خوشم می‌اومد رو از قبل آماده داشتم.

این بود که وقتی رسیدم بعد از چند روز توی هتل موندن، شروع کردم به اپلای.

اولین خونه‌ای که از اون لیست دیدم انقدر خوب بود که دیگه هیچ خونه‌ای ندیدم و به طرز عجیبی طی ۵-۶ روز خونه اجاره کردم.

فقط یه نکته‌ای که خوبه بگم اینه که نزدیک ۴ یا ۵ هزار یورو همراه خودتون داشته باشید. مثلا کیس من اینطوری بود که باید ۲ ماه پول پیش می‌دادم + اجاره‌ی ماه اول. از قبل هم باهاشون طی کرده بودم که من پولم نقده و مشاور املاک قرار شد کارها رو انجام بده.

تو همین حین هم از بانک ABN AMRO و از سایت‌شون (نه اپ موبایل. چون توی اپ BSN number اجباریه اما توی سایت نه. اجازه می‌دن حساب رو باز کنین و بعد از اینکه BSN گرفتید اون رو به حساب‌تون اضافه کنید). سر وقتی که داشتم رفتم و اطلاعاتم رو گرفتن (باز هم بسیار محترمانه) و گفتن تا یک هفته‌ی دیگه نتیجه رو به‌تون می‌گیم.

الان حساب من باز شده و منتظرم کارتم برسه.

بعد از اون هم وقت Expat Centre داشتم. شرکت ما با شرکت InAmsterdam قرارداد داشت و اون‌‌ها کار رو پیش بردن. بسیار سرراست پیش رفت. من رفتم به دفترشون و فقط پشت میز دو تا آفیسر نزدیک یک ربع نشستم و همه‌ی کارهام انجام شد و کارت اقامتم رو هم تحویل گرفتم.

در مورد #قرنطینه

کسی کلا کاری با من مهاجر نداشت. فقط توصیه‌شون این بود که ۱۰ روز زیاد بیرون نرم و قرنطینه باشم.

در مورد آزمایش #کرونا و پرواز:

من با پرواز قطر اومدم. اینطور بود که می‌گفتن اگر توی بازه‌ی ۲۴ ساعت قبل پرواز تست داده باشی، یه‌دونه PCR کافیه. اما اگر توی بازه‌ی ۳ روز قبل باشه، باید یه تست RT/LAMP هم داده باشی. من هم فکر می‌کردم این رپید تست رو فرودگاه می‌گیره (مثلا دوحه).

بلیط گرفتم و رفتم فرودگاه (تستم رو هم توی ۳ روز قبل داده بودم). تست رو تحویل گرفتن گفتن خب رپید تست‌تون رو هم بدین. و من نداشتم. پرسیدم که مگه فرودگاه‌ها نمی‌گیرن. گفتن نه. آب یخی بود. باید برمی‌گشتم. بلیطم هم متاسفانه سوخت شد.

دوباره برای فردا بلیط گرفتم و همون روز دوباره PCR دادم.

من این فرض رو به این دلیل داشتم که دیده بودم بچه‌هایی که با ترکیش می‌رن، انگار اونجا توی ترکیه ازشون تست گرفته می‌شه. وگرنه تست‌ها رو کامل می‌دادم.

یه نکته‌ی دیگه هم که خوبه حواستون باشه و داشتن به من هم گیر می‌دادن که با شانس یا لطف اون کارمند هواپیمایی کار در اومد این بود که مثلا به نفر قبلی من گفتن نه! ۴۸ ساعت (برای آلمان) از زمان رسیدن شما به آلمان حساب می‌شه نه از زمانی که اینجا می‌پرید. من با یکی دو ساعت آفساید رد شدم 🙂

فرودگاه دوحه هم دوباره آزمایش رو خواست و خوشبختانه مشکلی نبود.

بحثم تبلیغ نیست. فقط برای کامل بودن میگم. من آزمایشگاه کیوان (تهران) رفتم و توی ۸ ساعت جواب دادن خوشبختانه. تجربه‌ی خوبی بود چون آنلاین هم وقت می‌دادن.

سعی کردم همه‌ی چیزهایی که به ذهنم می‌رسید رو بنویسم و از نوشتن چیزهایی از این قبیل که تکنولوژی که استفاده می‌کنم چی هست و … بپرهیزم (چون واقعا اونقدر تفاوت ایجاد نمی‌کنه).

در نهایت بگم که توی مصاحبه‌ها، اگر شرکت‌تون شرکتی با mindset درستی باشه، به تکنولوژی احتمالا اهمیت می‌ده. اما نه اوقدر. دانش پایه‌ای شما خیلی مهم‌تره.

امیدوارم که کمک‌کننده باشه.

موفق باشید.

لندینگ فی کانادا | اپلیکیشن فی اسکیل ورکر کانادا | پرداخت هزینه اپلیکیشن فی ویزای کانادا